Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι.. ( Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ )

– Η σωτηρία & η απώλεια βρίσκονται στην ελευθερία του ανθρώπου.

Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι, και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε τη σωτηρία όλων και να προσευχόμαστε για όλους

Δυο μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία. Ο ένας έλεγε:
– Η ψυχή μου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω πως ο Κύριος θα βρει τρόπο να τους σώσει όλους.

Ο άλλος απάντησε:
– Οι άγιοι Πατέρες λένε ότι ο Θεός μπορούσε να δημιουργήσει τον άνθρωπο χωρίς τη συνέργειά του, αλλά να τον σώσει χωρίς τη συμφωνία και τη συνέργεια του ιδίου του ανθρώπου είναι αδύνατο. Η σωτηρία και η απώλεια βρίσκονται στην ελευθερία του ανθρώπου.

Ο πρώτος:
– Νομίζω ότι ο Θεός με το πλήθος της αγάπης Του θα υπερβεί την αντίσταση του κτίσματος, χωρίς να καταλύσει την ελευθερία του.

Ο δεύτερος:
– Μου φαίνεται πως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ελευθερία του ανθρώπου είναι δυνητικά τόσο μεγάλη, που και στο επίπεδο του αιώνιου Είναι μπορεί να προσδιοριστεί αρνητικά απέναντι στο Θεό. Όσοι δεν το γνωρίζουν αυτό ή το λησμονούν, τρέφονται με «ωριγενικό γάλα».
– Αλλά πραγματικά, αυτό είναι μωρία!
– Ναι, μωρία.

Τί λοιπόν να κάνουμε;
– Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι, και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε τη σωτηρία όλων και να προσευχόμαστε για όλους. Αλλά ούτε η αποκάλυψη ούτε η πείρα μας μας δίνουν βάση να ισχυριστούμε ότι όλοι θα σωθούν. Η ελευθερία είναι μεγάλο δώρο, αλλά φρικτό.

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Πρόσεχε πως ζης....( Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς )

Άνθρωπε!Αδελφέ!
Ποτέ μην ξεχνάς ότι είσαι μικρός Θεός μέσα στην λάσπη!
Μέσα στην λάσπη του σώματός σου εσύ έχεις την ζώσα Εικόνα του Θεού.

Πρόσεχε πως ζης.Πρόσεχε τι κάνεις με την Εικόνα του Θεού που είναι μέσα σου.
Εύχομαι ο Αγαθός Κύριος να χαρίση στην καρδιά του καθενός μας όλα τα ουράνια δώρα, όλες τις ευαγγελικές αρετές:
Την πίστη και την αγάπη και την ελπίδα και την προσευχή και την νηστεία και την υπομονή και την πραότητα και την ταπείνωση, ώστε να μπορέσουμε να αντέξουμε όλο αυτόν το φοβερό επίγειο αγώνα,να διαφυλάξουμε στην ψυχή μας την θεία μορφή και να μετατεθούμε από τον κόσμο αυτό προς τον Αναστάντα Κύριο σε εκείνο τον κόσμο.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Ο αληθινά λογικός άνθρωπος για ένα πράγμα φροντίζει... ( Άγιος Αντώνιος ο Μέγας )

Ο αληθινά λογικός άνθρωπος για ένα πράγμα φροντίζει, να Υπακούη και να Αρέση στον Θεό των όλων, και για ένα πράγμα θέλει να παιδεύη την ψυχή του, να φανή αρεστός στον Θεό, ευχαριστώντας Τον για την τόσο μεγάλη και πολλή του φροντίδα και την διευθέτηση όλων των ζητημάτων του, όποια κι αν είναι αυτά στη ζωή του.

Είναι άτοπο βέβαια να ευχαριστούμε τους γιατρούς πού μας δίνουν πικρά και δυσάρεστα φάρμακα για την υγεία του σώματός μας και να είμαστε αχάριστοι στον Θεό για όσα μας φαίνονται δύσκολα και ενοχλητικά και να μην καταλαβαίνουμε, ότι όλα γίνονται όπως πρέπει και για το συμφέρον μας σύμφωνα με την πρόνοιά Του.

Η γνώση του Θεού και η πίστη σ’ Αυτόν είναι σωτηρία και τελειότητα της ψυχής.

Άγιος Αντώνιος ο Μέγας

Η ελευθερία δεν κερδίζεται, αν δεν ελευθερώσουμε το εσωτερικό μας απ' τα μπερδέματα και τα πάθη. ( Άγιος Πορφύριος Καυσοκαληβιτης )

Να μη διαλέγετε αρνητικούς τρόπους για τη διόρθωσή σας. Δεν χρειάζεται ούτε τον διάβολο να φοβάσθε, ούτε την κόλαση, ούτε τίποτα. Δημιουργούν αντίδραση. Έχω κι εγώ μια μικρή πείρα σ' αυτά.
Ο σκοπός δεν είναι να κάθεσθε, να πλήττετε και να σφίγγεσθε, για να βελτιωθείτε. Ο σκοπός είναι να ζείτε, να μελετάτε, να προσεύχεσθε, να προχωράτε στην αγάπη, στην αγάπη του Χριστού, στην αγάπη της Εκκλησίας.

Τις αδυναμίες αφήστε τις όλες, για να μην παίρνει είδηση το αντίθετο πνεύμα (δηλ. ο διάβολος) και σας βουτάει και σας καθηλώνει και σας βάζει στη στενοχώρια. Να μην κάνετε καμιά προσπάθεια ν' απαλλαγείτε από αυτές. Ν' αγωνίζεσθε με απαλότητα και απλότητα, χωρίς σφίξιμο και άγχος.
Μη λέτε: «Τώρα θα σφιχτώ, θα κάνω προσευχή ν' αποκτήσω αγάπη, να γίνω καλός κ.λπ.». Δεν είναι καλό να σφίγγεσαι και να πλήττεις, για να γίνεις καλός. Έτσι θ' αντιδράσετε χειρότερα.

Όλα να γίνονται με απαλό τρόπο, αβίαστα και ελεύθερα. Ούτε να λέτε: «Θεέ μου, απάλλαξέ με απ' αυτό», παραδείγματος χάριν, τον θυμό, την λύπη. Δεν είναι καλό να προσευχόμαστε ή και να σκεπτόμαστε το συγκεκριμένο πάθος. κάτι γίνεται στην ψυχή μας και μπλεκόμαστε ακόμη περισσότερο. Ρίξου με ορμή, για να νικήσεις το πάθος και θα δεις τότε πως θα σ' αγκαλιάσει, θα σε σφίξει και δεν θα μπορέσεις να κάνεις τίποτα.

Η ελευθερία δεν κερδίζεται, αν δεν ελευθερώσουμε το εσωτερικό μας απ' τα μπερδέματα και τα πάθη.

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαληβιτης

Τι είναι προτιμότερο τα μνημόσυνα ή οι φιλανθρωπίες; ( Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης )

–Τά σα­ραν­τα­λε­ί­τουρ­γα παι­διά μου έ­χου­νε με­γά­λη α­ξί­α για τις ψυ­χές των αν­θρώ­πων. Για το­ύς ζών­τες και το­ύς τε­θνε­ώ­τας.


Άν εί­χα­τε α­κο­ύ­σει, πρό ε­τών, έ­να κα­ρά­βι που βυ­θί­στη­κε ε­δώ στην Κρή­τη το »Ηράκλειο»… Λοι­πόν, μί­α γυ­ναί­κα με πή­ρε. Πή­ρε τη­λέ­φω­νο, και λέ­ει:


-Πάτερ, οι συγ­γε­νείς μας πνί­γη­καν στο κα­ρά­βι».

–Τήν ρώτησα: Δεν θα κά­νης μνη­μό­συ­νο στον άν­δρα σου, στους συγ­γε­νείς σας;


–Μπά… δεν χρει­ά­ζον­ται τα μνη­μό­συ­να, λέ­ει. Ε­γώ έ­δω­σα 5.000 στο Ορ­φα­νο­τρο­φεί­ο της Χαλ­κί­δος. Το ί­διο εί­ναι. Πάτερ μου, ε­σύ τι λές γι᾿ αυ­τό;

–Λέω, ά­κου­σε παι­δί μου να σου πώ, ε­φό­σον με ρω­τά­τε. Άλ­λο, παι­δί μου, η προ­σευ­χή και άλ­λο η ε­λε­η­μο­σύ­νη. Άλ­λο, με συγ­χω­ρεί­τε, η προ­σευ­χή που κά­νου­με με το μνη­μό­συ­νο. Δι­ό­τι, έ­τσι τα βρή­κα­με. Έ­τσι εί­ναι. Και α­πό το­ύς Α­πο­στο­λι­κο­ύς χρό­νους, αλ­λά, και α­πό τις η­μέ­ρες που ή­ταν ο Μωυσής, ο Προ­φή­της της Π. Δι­α­θή­κης. Ό­ταν α­πέ­θα­νε, λέ­ει, δί­ναν ε­λε­η­μο­σύ­νες και κά­ναν μνη­μό­συ­να… και αυ­τά δί­ναν τό­τε. Για την ψυ­χή του Μω­υ­σή και το­ύς Α­γί­ους της Εκ­κλη­σί­ας μας. Αυ­τά παι­διά μου, εί­ναι εξ α­μνη­μο­νε­ύ­των χρό­νων. Εί­ναι αι­ώ­νες ο­λό­κλη­ροι, δεν μπο­ρεί κά­ποι­ος να κόψη αυ­τά τα πράγ­μα­τα.


Γι᾿ αυ­τό της εί­πα και ᾿γώ έ­τσι. Και η ε­λε­η­μο­σύ­νη πι­ά­νει την ψυ­χή του αν­θρώ­που. Αλ­λά, άλ­λο το μνη­μό­συ­νο, η προ­σευ­χή. Δι­ό­τι βγά­ζουν με­ρί­δα στην Α­γί­α Πρό­θε­ση και τις με­ρί­δες αυ­τές τις μεταφέρουν Άγγελοι στον ουρανό.


–Εμείς εδώ ση­κω­νό­μα­στε τη νύ­χτα για να μνη­μο­νε­ύ­σου­με αυ­τά τα ο­νό­μα­τα. Έχου­με χι­λι­ά­δες ο­νό­μα­τα, πε­ρί­που 20-30 χι­λι­ά­δες ο­νό­μα­τα. Εί­ναι ευ­ερ­γέ­ται του Μο­να­στη­ριού πρίν 38 χρό­νια που ήρ­θα στο Μο­να­στή­ρι. Άλ­λος με έ­δω­σε αυ­τό το πο­τη­ρά­κι, άλ­λος αυ­τό το φλυ­τζα­νά­κι, αυ­τό το νάυλον, άλ­λος τη λάμ­πα, άλ­λος μία ει­κο­νί­τσα, άλ­λος έ­να κα­δρά­κι, άλ­λος ε­κεί­νον τον μπου­φέ, άλ­λος έ­να ρο­λό­ϊ, και έ­χω τα ο­νό­μα­τά τους α­πό το 1952 που χει­ρο­το­νή­θη­κα ι­ε­ρέ­ας του Υ­ψί­στου και τα μνη­μο­νε­ύ­ω. Αυ­τοί φύ­γαν απ᾿ τη ζωή, οι πε­ρισ­σό­τε­ροι.


Τά σα­ραν­τα­λε­ί­τουρ­γα παι­διά μου βοηθούν πολύ. Έχει με­γά­λη α­ξί­α η με­ρί­δα που μοι­ρά­ζει ο ι­ε­ρέ­ας και δι­α­βά­ζου­με αυ­τά τα ο­νό­μα­τα. Τα πα­ίρ­νει κά­θε πρωΐ Άγ­γε­λος Κυ­ρί­ου, δι­ό­τι την ώ­ρα που αρ­χί­ζει η προ­σκο­μι­δή κα­τε­βα­ί­νουν Άγ­γε­λοι Κυ­ρί­ου. Ο ά­γιος Ι­ω­άν­νης ο Χρυ­σό­στο­μος έ­βλε­πε την ώρα που άρ­χι­ζε η προ­σκο­μι­δή, απ᾿ τη σκε­πή α­πά­νω της Εκ­κλη­σί­ας, να πε­τά­νε λευ­κο­φό­ρα παλ­λη­κά­ρια, Άγ­γε­λοι Κυ­ρί­ου. Και σε κά­θε Χρι­στια­νό στε­κό­ταν Άγ­γε­λος Κυ­ρί­ου, ο φύ­λα­κας του αν­θρώ­που, της ζω­ής του. Και μέ­σα το Ι­ε­ρό γε­μά­το Άγ­γε­λοι και έ­παιρ­ναν την α­να­φο­ρά αυ­τή, την πά­νε στον θρό­νο του Θε­ού. Έ­τσι παι­διά μου εί­ναι αυ­τά, για­τί »εν τώ Ά­δη ουκ έ­στι με­τά­­νοια», τα ᾿λε­γε έ­νας Πα­τρι­άρ­χης.


Πρέ­πει να εί­μα­στε ό­λοι ά­γιοι, έ­λα ό­μως που εί­μα­στε και άν­θρω­ποι. Ε­μείς έ­χου­με α­νάγ­κη α­πό την Εκ­κλη­σί­α, δι­ό­τι ο ι­ε­ρέ­ας εί­ναι α­νώ­τε­ρος και α­πό τον Βα­σι­λέ­α.


Πηγή: Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη, Απομαγνητοφωνημένη συζήτηση. Επιμέλεια:  fdathanasiou.wordpress.com

Όποιος είναι μετρημένος στα λόγια, είναι μετρημένος και στα έργα. ( Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως )

Οι χριστιανοί έχουν Χρέος, Σύμφωνα με την Εντολή του Κυρίου, να γίνουν Αγιοι και Τέλειοι. Η τελειότητα και η Αγιότητα χαράσσονται πρώτα βαθιά στην Ψυχή του Χριστιανού, και από εκεί τυπώνονται και στις Δκέψεις του, στις Επιθυμίες του, στα Λόγια του, στις Πράξεις του. Έτσι, η χάρη του Θεού, που υπάρχει στην ψυχή, ξεχύνεται και σ’ όλο τον Εξωτερικό χαρακτήρα.

Ο χριστιανός οφείλει να είναι Ευγενικός με όλους. Τα λόγια και τα έργα του να Αποπνέουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί στην Ψυχή του, ώστε να Μαρτυρείται η Χριστιανική του πολιτεία και να δοξάζεται το Όνομα του Θεού.

Όποιος είναι μετρημένος στα λόγια, είναι μετρημένος και στα έργα. Όποιος εξετάζει τα λόγια που πρόκειται να πει, εξετάζει και τις πράξεις που πρόκειται να εκτελέσει, και ποτέ του δεν θα υπερβεί τα όρια της καλής και ενάρετης συμπεριφοράς.

Τα χαριτωμένα λόγια του χριστιανού χαρακτηρίζονται από Λεπτότητα και Ευγένεια. Αυτά είναι που Γεννούν την Αγάπη, φέρνουν την Ειρήνη και τη Χαρά. Αντίθετα, η αργολογία γεννάει μίση, έχθρες, θλίψεις, φιλονικίες, ταραχές και πολέμους.

Ας είμαστε λοιπόν πάντοτε Ευγενικοί. Ποτέ από τα χείλη μας να μη βγει λόγος κακός, λόγος που δεν είναι αλατισμένος με τη χάρη του Θεού, αλλά πάντοτε λόγοι χαριτωμένοι, λόγοι αγαθοί, λόγοι που μαρτυρούν την κατά Χριστόν Ευγένεια και την ψυχική μας καλλιέργεια. 

Αγίου Νεκταρίου Μητροπολίτης Πενταπόλεως

Προσευχή στη Μυροβλύτισσα Κυρία.

Του όρους απήλθον
εις Μαλεβή ήλθον
συγκινημένος δακρύω
προσευχόμενος εικόνα αντικρύζω.

Εις πάντα πρυτανεύεις
Μυροβλύτισσα Κυρία
ως εύσπλαγχνος μας ειρηνεύεις
εις κλίμακα ευρεία.

Τους πιστούς φροντίζεις
την σωτηρίαν ποθείς
τον Μύρον σου δωρίζεις
Εις υιόν Σου μας προωθείς.

Τον ικετεύεις Δέσποινα
αμαρτίας μας να συγχωρέση
υπό την σκέπην σου έμεινα
έλεος να μας δωρήση.

Ελπίζω και αναμένω
τι συ θελήσει
να ακούσω περιμένω
σε έχω συγχωρήσει.

Είσαι ελέους πηγή
έχεις τον πάντα οικτήρμονα
εγέννησες πρίν την αυγή
τον μόνον ελεήμονα.

Πηγή θαυμάτων
έχεις αναδειχθεί
υψίστων κατορθωμάτων
έχεις αναγνωρισθεί.

Συ μεσιτεία
δίδεται αφθονοτάτη
εις υιόν Σου ικεσία
πέμπεται αγνοτάτη.

Πάθη να καλύψη
εις χάρις να μας ενώση
να μας ανεβάση εις τα ύψη
εις Θεόν να μας παραδώση.

Εν σώματι ανήλθες
Δέσποινα Μυροβλούσα
εις υιόν σου Θεόν ανήλθες
έσχες φωτοβολούσα.

Μοναχός Αγιορείτης
«Ιστορικό και Θαύματα Παναγίας Μαλεβή», Ανυσία Μοναχή.

Τρία πράγματα μας χρειάζονται.. ( Γερόντισσα Μακρίνα )

Τρία πράγματα μας χρειάζονται: 

το νου να τον έχουμε στον ουρανό, την καρδιά μας να την έχουμε θρόνο Θεού και το στόμα μας εκκλησία· επίσης ταπείνωση και αγάπη, σύνεση και ευλάβεια, και αυταπάρνηση...

Γερόντισσα Μακρίνα

Η μετάνοια τους μου Καταστρέφει όλη τη δουλειά ( Γεροντικό )

Η δύναμη της συγνώμης

Δύο αδέλφια πήγαν μαζί στην έρημο και ασκήτευαν στην ίδια καλύβη. Ο διάβολος, φθονώντας την αγάπη τους, βάλθηκε να τους χωρίσει.

Ένα βράδυ ο νεώτερος πήγε ν’ ανάψει το λυχνοστάτη, τον αναποδογύρισε και χύθηκε το λάδι. Ο μεγαλύτερος θύμωσε και του έδωσε ένα μπάτσο.

Τότε ο πιο μικρός, χωρίς να ταραχτεί, έσκυψε, του έβαλε μετάνοια και είπε ταπεινά:

– Συγχώρησε την απροσεξία μου, Αδελφέ. Τώρα αμέσως θα ετοιμάσω άλλο.

Την ίδια νύχτα ένας ειδωλολάτρης ιερεύς, που έτυχε να βρίσκεται μέσα στο ειδώλειο, άκουσε τα δαιμόνια να κάνουν δικαστήριο μεταξύ τους. Ένα απ’ αυτά ομολόγησε ντροπιασμένο στον αρχηγό του: «Πηγαίνω και κάνω άνω κάτω τους Μοναχούς. Μα τι φταίω, όταν κάποιος απʼ αυτούς γυρίζει και βάζει στον άλλο μετάνοια και μου καταστρέφει όλη τη δουλειά;»

Ακούγοντας αυτά ο ειδωλολάτρης, έγινε ευθύς χριστιανός κι’ αποτραβήχτηκε στην έρημο. Σʼ όλη του τη ζωή κράτησε στην καρδιά του την ταπείνωση και στο στόμα του είχε διαρκώς πρόχειρο το «συγχώρησόν με».

 Γεροντικό