Wednesday, February 26, 2020

Χαρά» διαβόλου και χαρά των αγγέλων - Κυριακή της Τυροφάγου ( Eπίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης )

Σήμερα, αγαπητοί μου, είναι ημέρα που ίσως πρέπει ο ιεροκήρυκας να σιωπήσει και να πάει κάπου να κλάψει και μαζί με τον ιεροκήρυκα και εσείς -όσοι πιστεύετε ακόμη στον Κύριο και ανήκετε στην Ορθόδοξο Εκκλησία-, να πάτε σήμερα στα σπίτια σας, να κλεισθήτε και μπροστά την εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου προσευχηθείτε και να κλάψετε για την κατάσταση μας, για τ’ αμαρτήματά μας. Γιατί δυστυχώς η σημερινή ημέρα είναι η πιο αμαρτωλή ημέρα του χρόνου.

Σήμερα Χριστιανοί βαπτισμένοι κάνουν τα εντελώς αντίθετα από εκείνα που διατάζει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και η Εκκλησία του. Και αυτό βέβαια είνε μία αιτία λύπης και στεναγμών. Γιατί σας ερωτώ· αν κάποιος αξιωματικός διατάζει τον στρατιώτη να κάνη δεξιά κι αυτός κάνη αριστερά, ή τον διατάζη να κάνη αριστερά κι αυτός κάνη δεξιά, τι αισθάνεται ο αξιωματικός απέναντί του;

Ή αν ο γιατρός συνιστά στον άρρωστο ωρισμένα φάρμακα, κι αυτός όχι μόνο δεν παίρνη τα φάρμακα αλλά σπάη τα μπουκάλια και κάνη δίαιτα αντίθετη απ ότι του είπε ο γιατρός, τι θα αισθάνεται ο γιατρός για τον άρρωστο αυτό;

Ή αν είσαι μάνα η πατέρας και βλέπης το παιδί σου να μη σ’ ακούη αλλά να κάνη αντίθετα απ ότι του παραγγέλλεις; Ή αν είσαι δάσκαλος και λες στο μαθητή να γράψη στον πίνακα το άλφα κι αυτός γράφει το βήτα;

Ε, αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα· οι Χριστιανοί κάνουν τα αντίθετα απ ότι διατάζει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Κι αν ο δάσκαλος στενοχωριέται για τον άτακτο μαθητή του, αν ο γιατρός λυπάται γιατί ο άρρωστος δεν κάνει τη δίαιτά του, αν ο αξιωματικός στενοχωριέται για τον απείθαρχο στρατιώτη του, κι αν η μάνα στενοχωριέται για το άτακτο παιδί της, πολύ περισσότερο σήμερα το Πνεύμα το άγιο «λυπείται » (Εφ. 4,30) για τα άτακτα παιδιά της Ορθοδοξίας. Ναι, κάνουν τα αντίθετα.

Τι μας διατάζει σήμερα η Εκκλησία; Ακούσατε τον απόστολο τι λέει; «Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ἐνδύσασθετὸν ΚύριονἸησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας»( Ρωμ. 13,13). Δηλαδή τι σημαίνουν τα λόγια αυτά· Σεις που βαπτιστήκατε και βγήκατε απ’ το σκοτάδι, σεις οι Χριστιανοί, δεν πρέπει να ζήτε σαν τους ειδωλολάτρες. Τι έκαναν οι ειδωλολάτρες; Διακόσα – τριακόσα – πεντακόσα χρόνια προ Χριστού, οι ειδωλολάτρες τις ημέρες αυτές ακριβώς, το μήνα Φεβρουάριο ή και νωρίτερα, έπαιρναν καπνιά, μουντζούρωναν τα πρόσωπά τους, φορούσαν προβειές, παρίσταναν διάφορα ζώα, έβαζαν στο κεφάλι τους κέρατα βοδιών, κρεμούσαν κουδούνια, κρατούσαν στα χέρια τους αισχρά κι ακατονόμαστα ομοιώματα, έβγαζαν κραυγές άτακτες, έβριζαν τον κάθε διαβάτη, έλεγαν χυδαιολογίες, έκαναν χειρονομίες, μεθούσαν, κυλιούνταν στο δρόμο, έκαναν όργια…

Έτσι γιώρταζαν οι ειδωλολάτρες. Και τα έκαναν αυτά – γιατί; Διότι έτσι έλεγε η θρησκεία τους.

Κι αφού το λεγε η θρησκεία τους, δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε. Αυτά ήθελε η θρησκεία τους, γιατί τέτοιοι ήταν οι θεοί τους, αισχροί θεοί· ο ένας θεός ήταν προστάτης της μοιχείας, ο άλλος προστάτης της πορνείας, ο άλλος προστάτης της μέθης…· τέτοιους θεούς είχαν και αυτά ζητούσαν στις γιορτές τους. Αλλ’ αυτά που έκαναν άλλοτε οι ειδωλολάτρες, δυστυχώς σήμερα τα κάνουν οι ορθόδοξοι οι Χριστιανοί. Τα ίδια και χειρότερα. Τα βλέπουμε.

Δεν υπάρχει σύλλογος, σωματείο η και σπίτι που να μη διοργανώνη τις μέρες αυτές χορό, και χορεύουν απ’ το βράδυ ως το πρωί. Και δε χορεύουν ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς· οι σημερινοί χοροί είνε ο,τι «αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν» (Εφ. 5,12). Έτσι δεν χορεύουν ούτε οι άγριοι ούτε τα θηρία. Σμίγουν άντρες και γυναίκες, ο άντρας βλέπει τη γυναίκα του στην αγκαλιά του άλλου, η μάνα βλέπει το κορίτσι της στην αγκαλιά του ενός και του άλλου, και τα θεωρούν αυτά φυσικά. Και μόνο αυτό; Αύριο, που ξημερώνει Δευτέρα, ενώ η Εκκλησία την ονομάζει Καθαρά Δευτέρα, εμείς την κάναμε ακάθαρτη Δευτέρα – έτσι έπρεπε να λέγεται· γιατί είνε η ημέρα που γίνονται τα περισσότερα έκτροπα, οι περισσότερες αμαρτίες.

Μικροί – μεγάλοι βγαίνουν έξω, γυρίζουν όλη μέρα, και το βράδυ επιστρέφουν μεθυσμένοι, ζαλισμένοι, δεν ξέρουν τι λένε και τι κάνουν. Κι ολ’ αυτά βέβαια είνε αντίθετα από το
θέλημα του Θεού.

– Πολύ αυστηρά τα λες, παπά μου, θα πη κάποιος απ’ αυτούς. Μα τι θέλεις λοιπόν, να μη χορέψουμε; Δεν είμαστε καλόγεροι, είμαστε κοσμικοί άνθρωποι, ζούμε στην κοινωνία…

Τι θ’ απαντήσουμε; Ασφαλώς κοσμικοί είστε. Κανείς δεν σας είπε να πάτε στα βουνά και να κρατάτε κομποσχοίνια και να προσεύχεστε απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ. Αλλά τι λέει η Εκκλησία μας; Όλα τα επιτρέπει το Ευαγγέλιο, δεν επιτρέπει μόνο την αμαρτία· όλα μπορείς να τα κάνης, απόφυγε μόνο την αμαρτία. Μπορείς π.χ. να παντρευτής, να ζήσετε σαν αντρόγυνο αγαπημένο και να σας φρουρούν οι άγγελοι και αρχάγγελοι. Σου επιτρέπει το γάμο, αλλά δεν επιτρέπει το διαζύγιο, τη μοιχεία, την πορνεία, τα ακάθαρτα πράγματα. Που βλέπεις λοιπόν δυσκολία; που βλέπεις πίεσι να γίνης καλόγερος;

Μπορείς ακόμα σήμερα να καθίσης με τη γυναίκα και τα παιδιά σου να φάτε και να πιήτε το ικανό· αλλά δεν επιτρέπει καταχρήσεις· επιτρέπει το φαγητό και το ποτό, αλλά δεν επιτρέπει τη μέθη και την ακολασία.

Μπορείς ακόμα την ημέρα αυτή να τραγουδήσης, αλλ’ όχι τραγούδια του διαβόλου που φέρνουν ταραχή· την ωραία φωνή δεν σου την έδωσε ο Θεός για να ουρλιάζης σαν δαιμονισμένος.

Μπορείς να τραγουδήσης σοβαρά και ρωμαλέα ελληνικά τραγούδια, σεμνά και βαθυστόχαστα χριστιανικά τραγούδια· μπορείς ακόμα να ψάλης εκκλησιαστικούς ύμνους, «τα τραγούδια του Θεού» που έλεγε ο Παπαδιαμάντης.

Ή μπορείς ακόμα την ημέρα αυτή και αύριο να πάρης την οικογένειά σου και να πας σε μια εξοχή, αλλ’ όχι να διαπράξης εκεί όργια· δεν είνε αυτό ψυχαγωγία – λέξι τόσο προσφιλής σήμερα· η πραγματική ψυχαγωγία είνε μεσ στα πλαίσια της τιμιότητος και της χάριτος του Ευαγγελίου. Οι χοροί μεταμφιεσμένων σε σκοτεινά κέντρα διασκεδάσεως δεν είνε ψυχαγωγία, είνε ψυχοκτονία.

Κι όταν περάση η Κυριακή αυτή και η Καθαρά Δευτέρα, βλέπουμε τ’ αποτέλεσμα. Ποιά ψυχαγωγία! Γυρίζουν όλοι με μυαλό ζαλισμένο, με κορμί τσακισμένο, με πορτοφόλι αδειανό. Με πορτοφόλι αδειανό!

Όταν πρόκειται να δώσουν κάτι για ελεημοσύνη, τα χέρια τους τρέμουν λες κ’ είνε παράλυτα· αν πρόκειται να δώσουν για το διάβολο, δεν τρέμουν. Και τι ποσά ξοδεύουν! χιλιάδες κ’ εκατομμύρια.

Παραπονούμεθα πως είμαστε φτωχοί· φτωχούς μας έκανε η αμαρτία.

Να τι κερδίζουμε από τα όργια των ημερών αυτών, από «τα έργα του σκότους» όπως τα ονομάζει σήμερα ο απόστολος( Ρωμ. 13,12).
Η ψυχή μας είνε κολασμένη κι ο Θεός ωργισμένος εναντίον μας. Αυτά είνε τ’ αποτελέσματα των οργίων των ημερών αυτών.

Πόσοι μείναμε, αδελφοί μου, τα χρόνια αυτά κοντά στην Εκκλησία; Λίγοι. Και θα ρθῃ μέρα που οι εκκλησίες θ’ αδειάσουν ακόμα περισσότερο.

Δεν είνε κρίμα, τα κέντρα διασκεδάσεων και θεαμάτων, τα σχολεία του διαβόλου, – με ακριβό μάλιστα εισιτήριο- να νε πήχτρα, κ’ οι εκκλησίες να ‘νε αδειανές;

Που είνε οι άντρες, που είνε οι νέοι, που είνε οι επιστήμονες;

Από τόσες χιλιάδες Χριστιανούς πόσοι εκκλησιάζονται; Ούτε δύο τοις εκατό. Αλλά κι αυτοί που εκκλησιαζόμαστε, δεν έχουμε φόβο Θεού· δεν μπαίνουμε στην εκκλησία με ευλάβεια, δεν έχουμε κατάνυξι και δάκρυα.

Για όλα αυτά είπα στην αρχή ότι σήμερα χρειάζονται δάκρυα, να κλαίμε γι αυτούς που δεν εκκλησιάζονται, να κλαίμε και γι αυτούς που εκκλησιάζονται μα δεν έχουν φόβο Θεού. Όσοι πιστεύουμε στο Χριστό, μην ακολουθήσουμε το ρεύμα, μην κάνουμε ο,τι κάνει ο κόσμος, ας βαδίσουμε με το θέλημα του Θεού. Κι ας διδάξουμε, αδελφοί, με το παράδειγμά μας, ας δείξουμε στους γύρω μας, ότι κοντά στο Χριστό υπάρχει χαρά, ότι εκτός από τη «χαρά» του διαβόλου, υπάρχει μια άλλη χαρά, η χαρά των αγγέλων, είνε η χαρά της μετανοίας, η χαρά της συγχωρήσεως, η χαρά της προσευχής, η χαρά της ελεημοσύνης, η χαρά της θείας κοινωνίας, η χαρά του Θεού.

Εύχομαι, την άγια αυτή ημέρα να αισθανθήτε τη χαρά του Θεού.

Να προοδεύετε στον πνευματικό αγώνα, έως ότου μας αξιώση ο Κύριος δια πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου και πάντων των αγίων της αιωνίου και μακαρίας ζωής, αμήν. 

 Eπίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

Friday, February 21, 2020

Τι είναι το μυστήριον της μετανοίας?

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία η μετάνοια θεωρείται ένα από τα μυστήρια της Εκκλησίας. 
Ο κάθε πιστός που προσέρχεται στο μυστήριο της εξαγορεύσεως αποθέτει τις αμαρτίες του κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού του πατέρα, με την βεβαιότητα ότι οι εξαγορευθείσες αμαρτίες του συγχωρούνται, τότε μόνον όταν από μέρους του υπάρχει ειλικρινής μετάνοια και συντριβή. Ένας νεώτερος λειτουργικός πατέρας της Εκκλησίας μας, θα πει για την εξομολόγηση2: «Εάν το βάπτισμα είναι το πλοίον της σωτηρίας, στο οποίον ο επιβαίνων κατευθύνεται προς τον ουράνιο λιμένα, η εξομολόγηση, με την ευρύτερη έννοια της σημασίας της λέξεως, είναι η σωστική σανίδα, πάνω στην οποία ευρισκόμενος ο της παλιγγενεσίας ναυαγός, διασώζεται από τον κίνδυνο της νοητής τρικυμίας, που προκαλεί η αμαρτία». Η θέση της Εκκλησίας σχετικά με την αμαρτία είναι ξεκάθαρη. Η αμαρτία γεννάται και καλλιεργείται, αναλόγως της διαθέσεως του πειραζομένου ανθρώπου από τον διάβολο. Η αποφυγή της διαπράξεως της αμαρτίας εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο αγωνιζόμενος πιστός προσπαθεί να αποφεύγει την αμαρτία, ενώ ο μη γνωστικός πέφτει συνεχώς. Το να πέφτει κάποιος στην αμαρτία, σύμφωνα με την πατερική διδασκαλία, θεωρείται ανθρώπινο, το να εμμένει όμως σ΄ αυτήν θεωρείται δαιμονικό. Εκείνος που παραμένει στην ίδια αμαρτία, ο επιλεγόμενος και «πωρωμένος», είναι ο αίτιος της πνευματικής αυτοκαταστροφής του.
Από πολύ παλαιά, ακόμη από τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, υπάρχει η έννοια της μετανοίας. Είναι γνωστός σε όλους μας ο μεγάλος μετανοών, Δαβίδ ο Προφητάναξ. Ο Δαβίδ αποτελεί το κλασσικό παράδειγμα μετάνοιας στο χώρο της Εκκλησίας, που από φονιάς και πόρνος, κατάφερε να πετύχει δια των δακρύων της μετανοίας και της ειλικρινούς μεταμέλειάς του, την συγχώρεση από τον Θεό Πατέρα. Τους ψαλμούς της μετανοίας του Δαβίδ, τους διαβάζουμε συνεχώς πάλιν και πολλάκις, κατά τις ημερονύκτιες ακολουθίες της Εκκλησίας μας.

1. Για περισσότερα βλέπε: Πρωτ. Θεμιστοκλέους Στ. Χριστοδούλου, Δρ. Θ., «Το μυστήριο της μετανοίας – εξομολογήσεως εξ επόψεως ιστορικολειτουργικής», στο βιβλίο: «Περί θείας λατρείας Ομιλήματα, τ.Β΄(6-10), εκδ. α΄Ομολογία, Αθήνα 2006, σς. ΙΙ-32».
2. Κων/νου Καλλινίκου, «Ο Χριστιανικός ναός και τα τελούμενα εν αυτώ» εκδ. Γρηγόρη, Αθήναι 1969, σ. 402.

Sunday, February 16, 2020

Άγιον Όρος -100 Θείες Λειτουργίες κάθε 24ωρο

  Κάθε βράδυ σε κάθε μοναστήρι του Αγίου Όρους τουλάχιστον ένας μοναχός μένει άγρυπνος όλη τη νύχτα προσευχόμενος για όσους δεν μπορούν να ξαγρυπνήσουν.

Το Άγιον Όρος είναι ένας τόπος όπου επί 1000 και πλέον χρόνια τελούνται τουλάχιστον 100 Θείες Λειτουργίες κάθε 24ωρο.

Εν τέλει το Άγιον Όρος, το περιβόλι της Παναγίας μας είναι μια ακοίμητη κανδήλα, μια διαρκής προσευχή προς τον Κύριο για όλο τον κόσμο.



Απόψε το βράδυ όσοι από εμάς μπορούμε ας πούμε μια αυτοσχέδια προσευχή για όλους αυτούς τους ανθρώπους ειδικά τους ακοίμητους που προσεύχονται για όσους έχουν ανάγκη.

Απ’ την καρδιά μου λέω: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Αναστημένε και Παντοδύναμε Θεέ μας φρόντιζε, προστάτευε, ενίσχυε, φώτιζε και χαρίτωνε τους δούλους σου αυτούς τους Μοναχούς του Αγίου Όρους, του ευλογημένου αυτού τόπου που αφιέρωσες στην Παναγία Μητέρα σου και βοήθα όσους έχουν ανάγκη το βράδυ αυτό: τους αρρώστους στα νοσοκομεία και ειδικά στις εντατικές μονάδες, τους φυλακισμένους, τους μοναχικούς ανθρώπους, τους ανέργους, τα ορφανά, τις χήρες, τους αστέγους, τους φρουρούς της πατρίδας μας».

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τους δούλους σου.

Sunday, February 9, 2020

Μην ανέχεστε άλλες λοξοδρομίες και πλάνες από τους ιερείς και αρχιερείς σας! ( Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς )

Στα έσχατα χρόνια το κακό και η αίρεση θα έχει τόσο εξαπλωθεί που οι πιστοί δε θα βρίσκουν ιερέα και ποιμένα να τους προστατέψει από την πλάνη και να τους συμβουλέψει στη σωτηρία. 
Τότε, οι πιστοί δε θα μπορούν να δεχτούν ασφαλείς οδηγίες από ανθρώπους, άλλα οδηγός τους θα είναι τα κείμενα των Αγίων Πατέρων. Ιδίως σε αυτή την εποχή, ο κάθε πιστός θα είναι υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας. 
Αδελφοί, καιρός να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας απέναντι στο Θεό και την ιστορία. Μην ανέχεστε άλλες λοξοδρομίες και πλάνες από τους ιερείς και αρχιερείς σας! Μην κάνετε τα «στραβά μάτια», είστε συνυπεύθυνοι! Οι Άγιοι σας προειδοποιούν…»

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς

Tuesday, February 4, 2020

Η αγιότητα δεν είναι απλά ορθότητα ή τιμιότητα... ( Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς )

Η αγιότητα δεν είναι απλά ορθότητα ή τιμιότητα, για την οποία οι ηθικοί θα ανταμειφθούν στην Ουράνια Βασιλεία του Θεού. Είναι εκείνο το ύψος, κατά το οποίο οι άνθρωποι είναι πλημμυρισμένοι με τη Χάρη του Θεού, η οποία διοχετεύεται από αυτούς προς όλους όσους τους συναναστρέφονται.
Η αγιότητά τους προέρχεται από την άμεση και συνεχή σκέψη της Δόξας του Θεού.Είναι επίσης γεμάτοι από την αγάπη για τον πλησίον, η οποία προέρχεται από την αγάπη που έχουν στο Θεό και γι' αυτό ανταποκρίνονται σε κάθε ανθρώπινη ανάγκη. Και σε κάθε ανθρώπινο αίτημα του πλησίον τους, ενεργούν σαν μεσολαβητές και πρεσβευτές ενώπιον του Θεού.

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς